c) ŞATHİYYE
İki sayfadan ibaret olduğu söylenen bu eserin, türü Şathiyyedir. Öz Türkçe oluşu, çağının dil özelliklerini göstermesi bakımından değerlidir.Barak Baba Şathiyyesine çok benzeyen bu parça yı, 1680’de Enveri mahlaslı Hurufi ve Nakşi biri (Tuhfetü’s Salikîn) adıyla Türkçe açıklamış ve yorumlamıştır.Dili çağının dil özelliklerini göstermesi bakımından önemlidir. Yer yer şiirlerle de süslenerek, Türkçe düzyazı olarak ek ve yorumlarla 135 sayfalık bir kitap haline getirilmiştir (Gölpınarlı-1969,s:274;Coşan,Makalat,s:XI.vd.).Türk Ansiklopedisin de, Hacı Bektaş maddesin de bu Şathiyye’den söz edilir. Abdülbaki Gölpınarlı, kendisinde de bir nüshasının olduğundan söz eder; Mevlânâ müzesine bu küçük yapıtın teslim edildiğini vasiyetnâmesinde dile getirir. Ancak, Pir’in bu yapıtı ne yazık ki bizzat araştırmama rağmen bulunamamıştır.Hünkâr bir um mandır, onun sonsuzluğuna varanlara selâm ve aşk olsun derken bu kitabın aranması, bulunup incelenmesi şarttır.Çünkü çağının türkçe özelliklerini yansıtan önemli bir belge niteliğindedir! Kaldık
