O kadar çok, o kadar çok düştüm ki dizlerim yara bere içinde kaldı. Acısı zamanla geçer, diye düşündüm hep. Sonra bir gün bir şey
Ogrendim. "Oh be! Hayatin sin bu muymuş? Bu kadar mıymış?" dedim. Hayatın sir düştugün yerden yılmadan kalkmakmış Sonra kalktım,
beni ben yapan her şeyi üst üste topladım. Acıyan yerlerimi ovaladım. Bir daha düşmeyeyim diye tutundugum sopalar bıraktım. Düştügüm
yerden kalkmayı düşerek Brendim. Hayatla banştim. Kendimle banştım. Bu yolu düşe kalka ogrendim. Bildigim tek şey şu: Düşmek ve ayaga
kalkmak hayatin en güzel ögrenme biçimi. Kalkmayı ögrendim ya, ben daha çok düşerim!
Aşağıdakilerden hangisi bu yazının kahramanı için söylenemez?
A) Hayatında hep başkalarını ömek almıştır.
B) Yaşama karşı daima dirençli olmuştur.
C) Hiçbir zaman pes etmeyen biridir.
D) Yanlışlarından ders çıkarmıştır.